บทความนี้นำเสนอหลักการและโครงร่างการศึกษาทาง Pharmacogenomic เพื่อประเมินการตอบสนองต่อยาลดความดันโลหิต (Pharmacogenomic Evaluation of Antihypertensive Response study-PEAR study)  ซึ่งเป็นการศึกษาร่วมกันของ 4 มหาวิทยาลัย คือ Gainesville (Florida), Houston (Texus), Atlanta (Georgia) และ Rochester (Mennisota) ในสหรัฐอเมริกา
จุดประสงค์ของการศึกษานี้คือการหาส่วนของพันธุกรรม (Genetic determinants) ซึ่งมีบทบาทต่อการลดความดันโลหิตและผลข้างเคียงทางเมตาโบลิคของยาขับปัสสาวะ  (hydrochlorothiazide-HCTZ), ยา Beta-blocker หรือยาทั้ง 2 ชนิดรวมกัน โดยทำการศึกษาในผู้ป่วยความดันโลหิตสูงที่ไม่มีผลแทรกซ้อน 800 ราย อายุระหว่าง 17-65 ปี เป็นผู้ป่วยใหม่ที่ยังไม่ได้รับการรักษา หรือเป็นผู้ที่ได้รับการรักษาด้วยยาลดความดันโลหิตอยู่แล้ว โดยผู้ป่วยเหล่านี้จะต้องหยุดยาลดความดันโลหิตที่รับประทานอยู่ 4-6 สัปดาห์เพื่อยืนยันว่าเป็นความดันโลหิตสูงจริง กล่าวคือ home DBP >85 มม.ปรอท และ office BP >90 มม.ปรอท พร้อมทั้งเก็บข้อมูลพื้นฐานต่างๆ ด้วย ผู้ป่วยจะได้รับการสุ่มให้ยา HCTZ หรือ atenolol แบบเปิด มีการเพิ่มขนาดยา 1 ครั้ง ใน 3 สัปดาห์ และติดตามการตอบสนองต่อการรักษาใน 6 สัปดาห์ ผู้ป่วยที่มีความดันโลหิต >120/70 มม.ปรอท จะเพิ่มยาตัวที่ 2 จากยา 2 ตัวดังกล่าวโดยปรับยาในลักษณะเดียวกัน ทำการเก็บข้อมูล home BP, office BP และ 24-hr BP รวมทั้งสารทางชีวภาพที่เก็บจากผู้ป่วย เช่น พลาสม่า, ซีรั่ม, DNA (จาก buffy coat) และปัสสาวะ การศึกษานี้จะใช้ Epstein-Base virus ในการเปลี่ยน lymphocyte ให้เป็น cell line ที่จะผลิต DNA ได้อย่างไม่มีสิ้นสุดไว้ใช้ในการศึกษาทาง Gene ที่ผลต่อการตอบสนองของยา 2 ตัวดังกล่าว โดย Gene ที่น่าจะเกี่ยวข้องจะมีประมาณ 50,000 single nucleotide polymorphism (SNPs) ที่เกี่ยวข้องกับโรคหัวใจและหลอดเลือด และทำการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ของ Gene ต่างๆ (Genome-wide association) โดยจะทำการศึกษาความสัมพันธ์ของ Gene ที่น่าจะเกี่ยวข้อง 70 Gene ซึ่งจะสลับกันได้ถึง 20,000 putative functional SNPs รายงานฉบับนี้เป็นการรายงานข้อมูลเบื้องต้นของผู้ป่วยที่เก็บได้แล้ว 418 ราย
   
วิจารณ์
การศึกษานี้จะเป็นการบุกเบิกหา Gene ที่เป็นตัวกำหนดการตอบสนองต่อยาลดความดันโลหิตชนิดต่างๆ ที่อาจนำมาใช้ในเวชปฏิบัติในอนาคตได้