Allopurinol and Cardiovascular Outcomes in Adults With Hypertension

Allopurinol and Cardiovascular Outcomes in Adults With Hypertension.

โดย Rachael L. MacIsaac และคณะ
วารสารวิชาการ Hypertension 2016;67:535-540.

บทคัดย่อ
พบว่า Allopurinol มีผลต่อการลดลงของระดับความดันโลหิต และมีผลด้าน vasoprotective อื่น ๆ โดยที่ยังไม่ทราบเหตุผลที่แน่ชัด. ผู้ทำการศึกษาได้ตั้งสมมติฐานว่า Allopurinol อาจความสัมพันธ์ในการดีขึ้นปัจจัยด้านระบบหัวใจและหลอดเลือดในผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูงที่มีอายุมาก.

จากข้อมูล the United Kingdom Clinical Research Practice Datalink
ถูกนำมาวิเคราะห์ด้วย Multivariate Cox-proportional hazard models เพื่อประเมิน hazard ratio สำหรับ stroke และ cardiac events ในผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูง ที่อายุมากกว่า 65 ปี โดยใช้ propensity-matched design เพื่อลดปัจจัยรบกวน.

ปัจจัยการได้รับยา allopurinol เป็นปัจจัยในลักษณะตัวแปร time-dependent หมายถึง การได้รับยาดังกล่าว ในปริมาณสูง (high dose exposure) ที่ปริมาณมากกว่า หรือเท่ากับ 300 มิลลิกรัมต่อวัน หรือ ในปริมาณที่ต่ำกว่า (low dose exposure).

จากจำนวนผู้ป่วยที่ได้รับยาดังกล่าว 2,032 ราย เปรียบเทียบกับกลุ่มเปรียบเทียบที่ไม่ได้รับยา ดังกล่าวในจำนวนเท่ากัน พบว่า กลุ่มที่ได้รับยา มีความสัมพันธ์ต่อการลดลงทั้ง stroke
(hazard ratio, 0.50; 95% confidence interval, 0.32-0.80) และ cardiac events
(hazard ratio, 0.61; 95% confidence interval, 0.43-0.87).

โดยพบว่ากลุ่มที่ได้รับยาในปริมาณสูง (จำนวน 1,052) มีความสัมพันธ์ ต่อการเกิด stroke
(hazard ratio, 0.58; 95% confidence interval, 0.36-0.94) และ cardiac events
(hazard ratio, 0.65; 95% confidence interval, 0.46-0.93) ที่ต่ำกว่ากลุ่มที่ได้รับยาในปริมาณน้อย (จำนวน 980 คน) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ.

สรุป จากการศึกษานี้ พบความสัมพันธ์ ของการได้รับยา allopurinol ปริมาณสูง ต่อการลดลงของการเกิด stroke และ cardiac events ในผู้ป่วยสูงอายุที่เป็นโรคความดันโลหิตสูง โดยต้องการการศึกษาในเชิง prospective เพื่อประเมิน ในปัจจัยนี้ต่อไป.