Acute Effects of High-Level PM2.5 Exposure on Central Blood Pressure. โดย Fangfang Fan และคณะ วารสารวิชาการ Hypertension.2019;74:1349-1356. บทคัดย่อ : ความดันโลหิตจากหลอดเลือดกลาง (central aortic blood pressure [BP]) ได้รับการยอมรับมากขึ้น ว่ามีความสัมพันธ์ใกล้ชิดยิ่งขึ้นความเสี่ยงโรคหัวใจและหลอดเลือด (cardiovascular risks) มากกว่าความดันโลหิตจากหลอดเลือดส่วนปลาย (peripheral BP). แต่อย่างไรก็ตาม ผลกระทบของมลพิษจากฝุ่นละออง (particulate matter pollution) ที่มีต่อความดันโลหิตจากหลอดเลือดกลาง ยังไม่ได้มีหลักฐานแสดงให้เห็นอย่างชัดเจน. ในการศึกษานี้ ผู้วิจัยทำการประเมินความสัมพันธ์ระหว่างการสัมผัสอนุภาคขนาดเล็กในสภาพแวดล้อมระยะสั้น (ด้วยเส้นผ่านศูนย์กลางอากาศพลศาสตร์ น้อยกว่าหรือเท่ากับ 2.5 ไมครอน; PM2.5) กับความดันโลหิตของหลอดเลือดกลาง (central aortic BP) ในประชากรที่อาศัยอยู่ในชุมชนชาวจีน. จากผู้อยู่อาศัย จำนวน 4,715 ราย ที่นำมาสู่การวิเคราะห์ ประกอบด้วยจำนวน 2151 รายที่เป็นพื้นฐาน และจำนวน 2564 รายที่ตรวจติดตาม. ความดันซิสโตลิกหลอดเลือดกลาง (central aortic systolic BP, cSBP) ได้รับการประเมินโดยใช้วิธีการ radial artery tonometry ด้วยเครื่องมือ Amron HEM-9000AI. ข้อมูลจากสถานีติดตามมลภาวะทางอากาศถูกนำมาใช้ประมาณการค่าการสัมผัส PM2.5 ในแต่ละวัน. รูปแบบ generalized additive mixed models กับ clinical and meteorologic covariates adjusted ถูกนำมาใช้สำหรับการหาความสัมพันธ์ระหว่าง การสัมผัส PM2.5 และ ความดันซิสโตลิกหลอดเลือดกลาง (cSBP). พบว่าความสัมพันธ์ระหว่างการสัมผัส PM2.5 และ cSBP ไม่เป็นลักษณะเส้นตรง (linear) และพบการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญของ cSBP เมื่อมีการสัมผัส PM2.5 ที่มีความเข้นข้นเกิน 100 ไมครอนต่อลูกบาศก์เซนติเมตร . ค่าของ PM2.5 ช่วงระหว่างควอไทล์ที่เพิ่้มขึ้น (80.25 ไมโครกรัมต่อลูกบาศก์เมตร) ในวันที่วัดค่า cSBP (lag 0 day) มีความสัมพันธ์กับการเพิ่มขึ้นของ cSBP 2.54 มิลลิเมตรปรอท (95%CI, 0.92-4.16). ความสัมพันธ์ของ PM2.5 กับค่า cSBP นั้นไม่ได้ถูกปรับโดยปัจจัย อายุ เพศ ดัชนีมวลกาย ยารักษาโรค และโรคประจำตัว ยกเว้นโรคระบบหัวใจและหลอดเลือด สรุป จากข้อมูลพบว่า การสัมผัสในระยะสั้น ถึงการมีค่า PM2.5 ในอากาศมากกว่า 100 microgram ต่อตารางลูกบาศต์ Credit picture : irqualitynews.com/