Optimal Schedule for Home Blood Pressure Measurement Based on Prognostic Data. The Finn-Home Study.

โดย Teemu J. Niiranen และคณะ

วารสาร Hypertension 2011;57:1081-1086.

บทคัดย่อ
แนวทางการรักษาในปัจจุบัน มีพื้นฐานบทข้อมูลทางสถิติแบบ crossectional .
การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อกำหนดการในการวัดความดันโลหิตที่บ้าน ที่มีความสัมพันธ์กับการพยากรณ์ปัจจัยเสี่ยงของโรคหัวใจและหลอดเลือด.

การวัดความดันโลหิตที่บ้าน ทำการวัดสองเวลา ได้แก่ตอนเช้า และตอนเย็น เป็นเวลา 1 สัปดาห์ ในประชากรตัวอย่างที่ไม่แยกเชื้อชาติ จำนวน 2081 คน อายุ 45 ถึง 74 ปี การวิเคราะห์การพยากรณ์สำหรับความดันโลหิต ต่อ fatal และ nonfatal cardiovascular events ใช้ Cox proprotional hazards regression model.  จำนวน cardiovascular events ทั้งสิ้น 162 ครั้ง ในระยะเวลาติดตาม 6.8 ปี. ค่าการพยากรณ์โรคด้วยปัจจัยความดันโลหิตที่บ้านเพิ่มขึ้นตามจำนวนครั้งในการวัดความดันโลหิต. ค่าการพยากรณ์โรคจากค่าเฉลี่ยในการวัดความดันโลหิตทั้งหมด, systolic / diastolic hazard ratio ต่อความดันโลหิตที่เพิ่มขึ้นทุกๆ 1 มิลลิเมตรปรอท: 1.021 / 1.034 ; systolic / diastolic 95 % CI: 1.012 ถึง 1.030 / 1.018 ถึง 1.049). อย่างไรก็ตาม ค่าการเพิ่มขึ้นในการพยากรณ์ สูงที่สุดใน 3 วันแรกของการวัดความดันโลหิต (hazard ratio: 1.017 / 1.028; 95% CI: 1.009 ถึง 1.026 / 1.013 ถึง 1.045) และเพิ่มขึ้นเพียงเล็กน้อยหลังจากวันที่ 6.
การวัดความโลหิตในตอนเช้า ให้การพยากรณ์ cardiovascular events เท่ากับการวัดความดันโลหิตในตอนเย็น. 

จากการศึกษานี้พบว่าการวัดความดันโลหิตที่บ้านในตอนเช้าและตอนเย็น โดยแนะนำให้วัดใน 7 วันแรก  หรืออย่างน้อย 3 วัน ช่วยเป็นปัจจัยในการพยากรณ์ cardiovascular events และทำให้เห็นสภาวะความดันโลหิตของผู้ป่วย.